8 Ağustos 2014 Cuma

Çilek Reçeli

Sabah kahvaltısında reçeli çok severim ve çok yerim ama içinde glukoz şurubu olmayan bir reçel bulmak artık neredeyse imkansız. En azından burada durum bu. Şu ana kadar reçel gibi reçel olan ve gerçekten reçel gibi kokan sadece bir marka bulabildim ama o da ithal olduğu için çok pahalı. Ben de kendi reçelimi yapmaya karar verdim ve kolları sıvadım. Bir haftadır yana yakına şöyle en mini minisinden reçellik çilek arıyorum, ama bulmak ne mümkün. Bulabildiğim bütün çileklerin maşallahı var.  Ya eskiden meyveler bile ne güzelmiş. Hala kendi bahçesinde yetiştirenlere ne mutlu. Biz bu sene denedik ama tutturamadık. O yüzden şimdilik marketlerdeki devasa çileklere mahkumuz. Bulabildiğim en küçük ve organik çilekler bunlardı. 


Yarım kilo kadarla başlıyayım dedim, olmazsa da olmaz. Reçel yapıyorum ya, çok büyük bir iş yapıyorum moduna girdim. Hep bir olmayacak korkusu var. Reçel bu ne de olsa! Anneler, babaanneler falan reçel yapar hep sonuçta, tecrübe ister... 

Halbuki yapımı o kadar basitmiş ki. Herşey yapmaya başlayana kadar zor! Annem de hep der zaten. E yaparsan olur! 

Çilekleri yıkamakla ve yeşil kısımlarını temizlemekle başlıyorsunuz. Ben çileklerimi 4'e böldüm. Yarım kilo çileğim olduğu için üzerine 2 bardağa yakın şeker koydum. Normalde 1 kilo çilek için 1 kilo şeker gerekiyormuş ve baktım 1 kilo şeker de 4 bardağa denk geliyormuş. Bu durumda benim yarım kilo çileğim için 2 bardak şeker  yeterli.  

Şekeri koyunca 1 gece ağzı kapalı olarak beklettim. Çilekler suyunu saldı ve şeker eridi. Ocağa alıp yarım saat, hatta 40 dakikaya yakın pişirdim. Sonra üzerine yarım limon suyu sıktım. (yarım kilo çilek için yarım çay kaşığı limon tuzu da kullanılabiliyormuş). Köpüklerini kaşıkla aldım. Köpükleri almazsanız reçel çok kararıyormuş. 5 dakika kadar daha kaynatıp altını kapadım. 1 küçük kavanoz reçel çıktı.
Melodi yeni reçelden yiyeceğim diyerek başında soğumasını bekledi. Sonunda kaşık kaşık yedi. Bizim evde çok beğenildi. Denerseniz size de afiyet olsun! :)

6 yorum:

  1. eline sağlık,afiyetle yiyin.
    ancak limon tuzu denen şey,sitrik asit! yani glukoz şurubundan kaçan ondan da kaçsın:) bence
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anam! Söylediğin iyi oldu Havva, ben cahil de bu konuda :)

      Sil
  2. eline sağlık İpek:) sabah sabah ne güzel geldi bu fotoğraflar ve yazı.. aynı şeyleri hissediyormuşuz ama sen artık öndesin.. bende reçel yapmak istiyorum fakat nedense gözüm korkuyor elim gitmiyor:))
    anlatışınla deneyesim geldi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hemen koş dene, cidden hiç zor değil hiç :)

      Sil
  3. Enfes gorunuyor. Biz kendi meyve-sebzesini uretmeye calisan, mumkun olabildigince dogal ve yerel olan urunleri tuketmeye ozem gosteren (gostermeye calisan) bir aileyiz. Hic cilek receli, daha dogrusu recel yapmayi denemedim ama bir suredir kendi yogurt ve tereyagimizi yaptigimiz icin pek bir 'basarmislik' duygusundayiz. Demek recel yapmak da kolaymis. Bilmeyenler icin cok guzel hazirlamissin tarifini, pek begendim. Cilek receli denemeye hazir oldugumda sanirim ilk gelecegim tarif bu olacak. Tesekkurler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mrs Lucky, siz tereyağ (WOW) yapıyorsanız reçeli gözünüz kapalı yaparsınız, o kadar söyliyeyim! :))

      Sil

Yorumunuz icin simdiden tesekkurler :)

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...