Blog yazmak uzerine..

Bu ara blogumu biraz ihmal ettim, biliyorum. Ameliyat, grip, hayat, getir gotur isleri derken sadece blogumdan degil, kitaplarimdan, fotografciliktan, sanattan da uzak kaldim son gunlerde. Butun bunlari ozledigimi bugun kitapcida dergilere bakarken farkettim. Kuşe kagida basilmis gicir gicir fotografcilik ve sanat dergileri, ve sayfalarin arasinda insani cezbeden muthis fotograflar beni benden aldi adeta. Hemen yeni yeni fotograflar cekeyim, bloguma koyayim, degisik bloglarda gezineyim, takip ettigim blog arkadaslarim neler yapiyor bir goz atayim istedim.

Bu blog olayi sardi da bagimlilik bile yapti. Kurdugum bu kucuk dunyayi istedigim gibi sekillendirebilmek hosuma gidiyor sanirim. Serbest kursu gibi istedigimi yazmak, ilerde goz atip gulumseyecegim izler birakmak keyif veriyor. En onemlisi de sahsen tanimasam da benzer ilgi alanlarini paylastigim birileriyle baglanti kurmak, arkadaslik etmek, fikir ve bilgi alisverisinde bulunmak, onlardan birseyler ogrenmek cok degerli bir deneyim benim icin.

Bir de bugun aklima birsey geldi. Bundan sonra zaman zaman postlarimin sonuna o gun beni mutlu etmis olan birseyi yazacagim. Kucuk mutluluklari farketmek ve hatirlamak gerektigini dusunuyorum cunku.

Bugunun mutluluk verici olayi:
Sevgili komsum ve arkadasim Seeta bugun surpriz bir sekilde kapida belirdi ve bana ameliyat sonrasi iyilesme hediyeleri getirdi. Kendisi Karayipli, yani o da kendi ulkesinden uzakta yasiyor. Kendimi cok sansli hissediyorum cunku Amerika' da da olsam etrafimda kendi kulturume benzer kulturlerden arkadaslarim var ve guzel paylasimlarda bulunuyoruz. Baska bir yazimda, sitedeki komsularimdan, kulturlerinden ve iliskilerimizden de bahsederim. Bazen beni guzel davranislariyla ve surprizleriyle nasil sasirtiyorlar ve sevindiriyorlar bir bilseniz..