Biz çok şükür iyiyiz. Dediğim gibi günler jet hızıyla geçiyor. Son bir buçuk aydır bizle olan babaannemizi dün Türkiye'ye uğurladık. Melodi gittiğine hala inanamıyor olsa gerek, 'bababi, bababi' diyerek dolanıyor evde. Sonra biz bababi evine, dedeye gitti deyince elini uçak yapıp havada uçurmaya başlıyor :)
Son zamanlarda iyice dillenen bıdık, henüz cümle kuramasa da hemen hemen her kelimeyi aynen tekrar edebiliyor. Bazı kelimelerin İngilizcesini, bazı kelimelerinse Türkçesini söylemeyi tercih ediyor. Mesela araba uzun ve zor geliyor olsa gerek, "car" deyiveriyor. Favori İngilizce kelimelerinden birkaçı "No, me, mine, wawa (water)". Özellikle "No" bu ara en çok kullandığı. Kaşlarını çatıp, parmağını sallayıp "no no no no no" diye bir başlıyor ki, bir şey yaptırabilene aşkolsun. Tam bir inatçı keçi! :)
İki dil birden öğrendiği için 25,5 aylık olup da henüz cümle kuramamasını hoş karşılıyoruz. Yavaş yavaş emin adımlarla ilerliyoruz şimdilik bakalım..
Bu arada yeni yılda her hafta güncellediğim yeni bir kişisel fotoğraf blogum var. Fotoğrafların devamı için bakınız: A PIECE OF SWEET MOMENT.. Linkini yukarda sayfalar kısmında da bulabilirsiniz. Buralarda yoksam bilin ki oradayım! :)
Sağlıcakla!
İpek :)
Hemen baktım! Muhteşem! Fotoğrafların, elimi atsam dokunacağım hissi veriyor. Süper! Süper!!!!
YanıtlaSilSenden bu yorumları almak çok güzel, çok sevindim beğenmene.. Sevgilerimi gönderiyorum Emel.. :)
SilNe güzel iki dili aynı anda öğrenmesi. Kafasının karışması, geç konuşması da doğal dediğin gibi... Bir konuşacak pir konuşacak yani:))
YanıtlaSilHarika fotoğraflar yine.. Bir de devamı için diğer bloğa gideyim şimdi:)
Evde Türkçe, dışarda İngilizce durumunu anlaması biraz zaman aldı ama ilerde iyi olacak inşallah Ayda ablası :)
Sil